W centrum objawień fatimskich stoją spotkania dzieci Łucji, Franciszka i Hiacynty z Matką Bożą w 1917 r. – od 13 maja do 13 października (13 sierpnia dzieci zostały aresztowane, objawienia odbyły się 19 sierpnia). Maryja poleca dzieciom odmawianie różańca oraz upowszechnianie nabożeństwa do Jej Niepokalanego Serca.

Najbardziej znane jest objawienie z 13 października, podczas którego miał miejsce tzw. "cud słońca".

Tajemnice fatimskie

Pierwsza i druga część "tajemnicy" dotyczą wizji piekła, kultu Niepokalanego Serca Maryi i drugiej wojny światowej oraz zapowiadają ogromne szkody, jakie Rosja miała wyrządzić ludzkości przez odejście od wiary i wprowadzenie komunizmu. Najwięcej emocji budziła trzecia część orędzia Matki Bożej, która została spisana przez siostrę Łucję 3 stycznia 1944 r- zobaczyliśmy w nieogarnionym świetle, którym jest Bóg:  Biskupa odzianego w Biel 'mieliśmy przeczucie, że to jest Ojciec Święty'. Wielu innych Biskupów, Kapłanów, zakonników i zakonnic wchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielki Krzyż, Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane i na poły drżący, chwiejnym krokiem, udręczony bólem i cierpieniem, szedł modląc się za dusze martwych ludzi, doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiego Krzyża, został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden po drugim inni Biskupi, Kapłani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób świeckich, mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji.

Uroczysta Msza św. odpustowa 13 maja o godz. 18.00

Procesja Różańcowa ze świecami po mszy św.